کهیعص...
چه کربلاست که آدم به هوش می آید هنوز ناله ی زینب(س) به گوش می آید
در حدیثی از حضرت ولی عصر (ارواحنا لتراب مقدمه الفداه) در مورد تاویل آیه کهیعص، اولین آیه ی سوره مریم آمده است:
… حضرت ذکریا در مناجات خود عرضه داشت: "پروردگارا! هرگاه نام حضرت محمد و علی و حسین و فاطمه و حسن علیهم السلام را می برم، غصه هایم برطرف می شود و آرامش می یابم، ولی هنگام بردن نام حسین علیه السلام اشک هایم جاری می شود و آه جانسوز از سینه ام برمی خیزد."
خدا جریان شهادت او را بیان نمود و فرمود: "کاف" نام کربلاست و "هاء" اشاره به هلاکت عترت پاک اوست و "یاء" اشاره به یزید است که از هر گونه ستم و ظلم به حضرت حسین دریغ نورزید و "عین" اشاره به عطش و تشنگی او و "صاد" اشاره به صبر و مقاومت او.
آنگاه حضرت زکریا منقلب شد و سه شبانه روز از مسجد بیرون نیامد و در عزای حسین علیه السلام گریه ها و ناله های جانسوز سر داد … و گفت:" پروردگارا! به من فرزندی عنایت فرما و او را نور چشمم قرار ده و مرا شیفته محبت او نما! آنگاه قلبم را در مصیبت او جریحه دار ساز! تا با حضرت محمد صلی الله علیه و آله پیغمبر اسلام شریک غم باشم."
خداوند به او، حضرت یحیی را عنایت فرمود. یحی نیز همانند امام حسین شش ماهه به دنیا آمد.
منبع: بحارالانوار، ج 44، ص 223 و ج 52، ص 84. برگرفته از: خصائص الحسینیه تالیف آیت الله شیخ جعفر شوشتری – ترجمه : علی کرمی
چه کربلاست که آدم به هوش می آید
هنوز ناله زینب(س) به گوش می آید
چه کربلاست که چون نام کربلا ببرند
فلک به ناله ملک در خروش می آید
چه کربلاست کز آن بوی سیب می آید
صدای ناله ی مردی غریب می آید
چه کربلاست که سقای آن شده بیدست
عدو ز کینه سرش با عمود کین بشکست
چه کربلاست که بوی عبیر می آید
صدای کودک نا خورده شیر می آید
چه کربلاست که آبش به قیمت جان است
به گوش جان همه جا ناله های طفلان است
چه کربلاست از آن ناله رباب(س) آید
صدای ناله لالا علی بخواب آید
جواب طفلک شش ماه داده شد باتیر
عد و به تیر جفا داده بود اورا شیر
مگر به کرببلا آب قیمت جان است
چرا نگفته کسی این حسین(س) مهمان است
چرا نگفته کسی آب مهر مادر اوست
برای چیست که عطشان علی اصغر(س) اوست
چرا به تشنه لبان هیچ کس جواب نداد
به کام تشنه شان یک دو جرعه آب نداد
چه کربلاست علی اکبر(س) اربا اربا شد
من از قالو بلی تشویش دیرم